“É difícil entender a tribo,

pertencer sen ser devorado”

-Míriam Ferradáns

conservamos a memoria

a memoria é un enxerto que sobrevive fractal

malia todo

conservamos a mutilación como o xesto imprescindíbel

o sacrificio ritual da memoria

pero sabémola mutilada

colocámonos no poema

e queremos fender os dedos na carne aínda quente

preocúpanos pronunciar os nomes

aleitar as imaxes intactas que non foron

nomear é salvarse da extinción

preocúpame o relato

a epifanía oral

a mentira colectiva

nomear a mentira e inmortalizala

crear un deseño perfecto

un corpo redondo

discorrer nesa circunferencia

aí, no xesto escaso do recordo

na memoria do enxerto

no tacto da mutilación

nese traballo impuro que me impoño

a identidade